این‌جا ستاره‌ها همه خاموشند
این‌جا، فرشته‌ها، همه گریانند
این‌جا شکوفه‌های گل مریمبی قدرتر از خار بیابانند
این‌جا نشسته بر سر هر راهی
دیو دروغ و ننگ و ریاکاری
در آسمان تیره نمی‌بینم
نوری ز صبح روشن بیداری
بگذار تا دوباره شود لبریز
چشمان من ز دانه‌ی شبنم‌ها
رفتم ز خود که پرده بر اندازم
از چهر پاک حضرت مریم‌ها
بگسسته‌ام، ز ساحل خوشنامی
در سینه‌ام ستاره‌ی طوفان است
پروازگاه شعله‌ی خشم من
دردا، فضای تیره‌ی زندان‌ست
با این گروه زاهد ظاهر ساز
دانم که جدال نه آسان‌ست
شهر من و تو، طفلک شیرینم
دیری‌ست کاشیانه‌ی شیطان است
#فروغ_فرخ‌زاد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر