جنگ علیه زنان از خانه تا خیابان؛ اخبار زن‌کشی در فروردین ۱۴۰۳

 براساس بررسی‌های ایران‌وایر، همسر فاطمه به نام «محمدعلی محمدنیا» بعد از اینکه مقابل اداره محل کار همسرش او را با شلیک چند گلوله به قتل رسانده، اقدام به خودکشی کرده و جان باخته است.

نزدیکان فاطمه می‌گویند او قربانی کودک همسری بوده و حالا در شرایطی که استقلال مالی داشته، می‌خواسته به زندگی مشترکش پایان بدهد.

«فریبا بلوچ»، فعال حقوق زنان ساکن لندن نیز، از کشته شدن زن جوانی به نام «حدیث میرابی» اهل زابل و ساکن سراوان به دست برادرش خبر داده است.

به نوشته خانم بلوچ، حدیث میرابی به‌دلیل مشکلات متعددی که با خانواده خود به ویژه پدر و برادرانش داشته از زابل به سراوان رفته و در آنجا مشغول کار در یک آرایشگاه زنانه شده است.

براساس اطلاعات منتشر شده، او به لحاظ مالی و اقتصادی از خانواده‌اش مستقل بوده، اما بعد از مرگ پدرش تصمیم می‌گیرد برای گرفتن ارثیه‌ای که به‌عنوان فرزند خانواده مطابق قانون از آن بهره می‌برده به زابل و منزل خانوادگی‌شان برود.

فریبا بلوچ نوشته: «حدیث روز ۲۸فروردین۱۴۰۳ برای درخواست حق و حقوق خود به آنجا رفته، اما به‌دلیل همین درخواست، با شلیک اسلحه توسط برادر ۲۰ ساله خود کشته شده است. برادر حدیث در حال حاضر متواری است.»

فریبا بلوچ که همواره از رنج و محرومیت زنان بلوچ نوشته و سخن گفته است، در بخشی از یادداشت خود نوشته که «باور ندارم این قتل صرفا به‌دلیل مطالبه ارثیه رخ داده باشد. خانواده حدیث به‌دلیل استقلال حدیث، او را طرد کرده بودند. در کشوری که قوانینش ضدزن ھستند و نه‌تنها حق‌وحقوق برابری نه در ارث و نه ھیچ چیز دیگری به زنان نداده، بلکه دست افرادی چون پدر وبرادر را به‌‌بهانه ناموس باز گذاشته برای گرفتن جان زنان. برادر حدیث هم قطعا چون بقیه می‌دانسته که کشتن زنان مخصوصا وقتی که خواھر و مادر وھمسرت باشند ھیچ ھزینه‌ای برایت نخواھد داشت و احتمالا پچ‌پچ‌ھای اطرافیان و تحریک جامعه ھم در این‌مورد بی‌تاثیر نبوده است.»