آلودگی هوا بار دیگر بر جان تهرانی‌ها چنگ انداخته است، به‌گونه‌ای که تهرانی‌ها از ابتدای زمستان ۱۸ روز هوای آلوده تنفس کرده‌اند. دلایل مختلفی برای این وضعیت برشمرده می‌شود؛ از وضعیت منابع متحرک گرفته تا پسماند سوزی و ... اما به گفته معاون انسانی اداره کل محیط زیست استان تهران بیشتر معضل محیط زیستی استان تهران مانند آلودگی هوا ناشی از فعالیت واحدهای صنفی و واحدهای غیرمجاز آلاینده هستند. واحدهای مجاز و دارای مجوز برای تمدید شدن پروانه‌های خود باید استانداردهای زیست‌محیطی را رعایت کنند ولی عمده آلایندگی در سطح استان به علت فعالیت واحدهای صنفی و غیرمجاز است.
سازمان حفاظت محیط زیست در زمینه استقرار و فعالیت این واحدها هیچ نقشی ندارد و آن‌ها را طی گشت و پایش‌های زیست‌محیطی و با مشاهده آلودگی‌های آن‌ها شناسایی می‌کنیم از جمله این واحدها می‌توان به کوره‌های ذغال‌گیری اشاره کرد. ماموران اداره محیط زیست تهران با دستور مراجع قضایی حدود ۱۰۰ دهنه کوره ذغال را از اول سال تاکنون تخریب کرده‌اند. این‌گونه واحدها فاقد مجوز هستند و با تغییر کاربری به‌صورت غیرمجاز در اراضی ملی ایجاد شده‌اند بنابراین اداره کل محیط زیست استان تهران مجبور است برای جلوگیری ار تولید دود آلوده ،این واحدها را به دستگاه قضایی جهت تخریب معرفی کند.صنایع اگر مشکل زیست‌محیطی داشته باشند، محیط زیست به آن‌ها اخطاریه می‌دهد. برنامه رفع آلایندگی به انها می‌دهند و به‌گونه‌ای نیست که واحد صنعتی مجوز تولید آلودگی را داشته باشند. در صورت آلایندگی اسامی آن‌ها جزو فهرست صنایع آلاینده محیط زیست قرار می‌گیرد و مجبور به پرداخت جریمه‌های سنگین می‌شوند.مشکل دیگر پسماند سوزی است. برخی افراد حجم قابل توجهی پسماند را تخلیه میکنند، آتش می‌زنند و متواری می‌شوند بنابراین نمی‌توان متخلف را شناسایی کرد بنابراین با آلودگی با منشاء غیرمشخص روبرو هستیم که سهم قابل توجهی در آلودگی هوا دارند که در سیاهه انتشار محاسبه نشده است. مشکل این است که دستگاه‌های متولی نظارت لازم را اعمال نمی‌کنند و این عملکرد باعث افزایش آلودگی هوا می‌شود. اگر مدیران اجرایی در شهرها و بخش‌ها وظیفه نظارتی خود را درست انجام دهند، متخلفان جرات به پسماند سوزی پیدا نمی‌کنند.
راهکارهای کاهش آلودگی هوای پایتخت چیست
اولویت برای کاهش آلودگی هوای پایتخت توسعه حمل و نقل عمومی و از رده خارج کردن خودروهای فرسوده است اما در کنار آن سایر منابع آلاینده مثل آلایندگی واحدهای غیرمجاز و صنفی را باید در نظر بگیریم بنابراین یکی از راهکارها محدودکردن چنین فعالیت‌های آلاینده‌ای در استان‌ها و کلانشهرهایی مثل تهران است.
مشکل دیگر این است که هر فعالیت صنفی در درگاه ملی مجوزها بدون محدودیت می‌تواند مجوز بگیرد. کمترین خواسته این است که محدودیتی برای استان‌های آلوده‌ای مثل تهران برای تعداد اخذ مجوز واحدهای صنفی آلاینده مثل ریخته‌گری لحاظ شود. این کار کمک زیادی به جلوگیری از استقرار این صنایع آلاینده می‌کند. همه صنایع و واحدهای صنعتی بزرگ‌مقیاس باید شناسایی شوندو از صنایع و واحدهای دچار آلایندگی خواسته شودبرنامه‌های مدیریت آلودگی را ارایه دهند و اقدام به رفع آلودگی کنند. خوشبختانه امار حاکی از ان است که این واحدها معمولا همکاری میکنند. به عنوان مثال کارخانه سیمان تهران قراردادی برای به‌روزرسانی فیلتراسیون یکی از واحدهای آلاینده خود با یک شرکت منعقد کرده است و بخش زیادی از آلودگی هوای آن با تحقق این اقدام رفع می‌شود.با امید به اینکه مشکلات بر سر راه مسوولان برداشته شود و راه حل های بیشتری درجهت رفاه و سلامتی مردم کشورمان به خصوص کلانشهرها و الودگی های مضر هوای انها اندیشیده شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر