معضلی به نام کودک همسری که امروزه گریبانگیر بسیاری از کشورهاست، به نوعی از ازدواج رسمی یا غیررسمی کودکان قبل از ۱۸ سالگی گفته می شود. این ازدواج نقض حقوق بشر کودکان و نوعی خشونت مبتنی بر جنسیت است که کودکی را از کودکان می رباید. ازدواج کودکان همچنین آموزش آنها را مختل می کند و آسیب پذیری را در برابر خشونت، تبعیض و سو استفاده شدت می بخشد.عوامل زیادی می تواند منجر به ازدواج کودکان یا ازدواج اجباری کودکان شوند، از ناامنی مالی یا غذایی گرفته تا هنجارهای فرهنگی یا اجتماعی. علت این موضوع هر چه که باشد، کودک همسری رشد کودک را به خطر انداخته و فرصت های او را در زندگی به شدت محدود می کند. در ادامه این مقاله با این معضل بیشتر آشنا شده و پیامدهای جسمانی و روانی آن را واکاوی می کنیم.
کودک همسری یعنی چه؟
کودک همسری یک ازدواج قانونی یا ازدواج غیررسمی است که در آن یک یا هر دو طرف کودک زیر ۱۸ سال هستند. در حالی که ازدواج زودهنگام برای دختران بسیار بیشتر است، ازدواج پسران قبل از ۱۸ سالگی نیز در برخی کشورها غیر معمول نیست. متاسفانه در اغلب اوقات، یک دختر کوچکتر با یک پسر یا مرد بزرگتر ازدواج می کند.
ازدواج زودهنگام تقریباً در بیشتر کشورها غیرقانونی است، مثل کودک همسری در آمریکا. با این حال، قوانین ازدواج زودهنگام به ندرت در بسیاری از کشورها اجرا می شود و خانواده ها و دختران اغلب از وجود این قوانین بی اطلاع هستند و با تمام تشویق هایی که به ازدواج و تشکیل خانواده به خصوص به جوانان می شود، همیشه کودک همسری مورد نکوهش اکثریت جامعه بوده است.کودک همسری در ایران، در صورتی که کودک زیر سن بلوغ با اجازه ولی و رای دادگاه غیر قانونی نیست و به طور کلی دختران زیر ۱۳ سال و پسران زیر ۱۵ سال برای ازدواج باید اجازه پدر و یا جد پدری خود به همراه رای دادگاه را داشته باشند. هرچند بسیاری معتقدند که کودک همسری در قران ریشه عمیقی دارد اما امری غیر منطقی است اگر بنا بر حکم یک دوره تاریخی بسیار دور با شرایط و تحولات این دوره، تصمیماتی اینچنینی گرفته شود. برخی از وجود کودک همسری در اسلام سخن می گویند اما کودکی که برای ازدواج و یا طلاق (مشاوره طلاق) در حکم دادگاه اسلامی نیاز به اجازه والد خود دارد، از لحاظ عقلی و جسمی توانایی بزرگسالان را ندارد و ازدواج برای او تماما آسیب خواهد بود.
بر اساس کنوانسیون حقوق کودک سازمان ملل متحد، ازدواج اجباری و زودهنگام کودکان، حق کودکان را برای محافظت در برابر اعمال مضر، سوء استفاده و حق رشد را از آنها سلب می کند. اکثر کشورها من جمله ایران نیز این کنوانسیون را تصویب کرده اند. با این حال، سن رضایت متفاوت است و اغلب کمترین سن توصیه شده برای ازدواج توسط سازمان ملل متحد ۱۸ سال تمام است.
کودک همسری، نوعی کودک آزاری است
ازدواج زودهنگام و یا همان کودک همسری در جهان عواقب مخربی برای زندگی یک کودک و به خصوص یک دختر دارد و عملاً ازدواج کودکان به دوران کودکی او پایان می دهد. دختران قبل از اینکه از نظر جسمی و روحی آماده شوند، مجبور به ورود به دنیای بزرگسالی می شوند. در اینگونه مواقع باید از بپرسید که چه زمانی به روانشناس کودک مراجعه کنیم. قطعا یک روانشناس خبره می تواند بسیار بهتر از دیگر افراد به شما کمک کند.
آنها اغلب از حقوق خود در مورد بهداشت، آموزش، ایمنی و مشارکت محروم می شوند. علاوه بر این، ازدواج منظم اغلب به این معنی است که یک دختر مجبور می شود با مردی مسن تر ازدواج کند و این خود نوعی کودک آزاری چه از لحاظ روانی و چه از لحاظ جسمی و جنسی محسوب می شود.
دخترانی که در سنین جوانی ازدواج کرده اند، با تأثیرات اقتصادی مادام‌العمر، کمتر به ادامه تحصیل می پردازند؛ اغلب منزوی هستند و آزادی آنها محدود می شود. آنها بیشتر در معرض خطر خشونت فیزیکی و جنسی و حتی خیانت هستند (مشاوره خیانت همسر) که ما به این پدید کودک آزاری می گوییم. این کودکان همچنین در معرض خطر بیشتری برای تجربه عوارض خطرناک در بارداری و زایمان، ابتلا به ایدز و اچ آی وی و خشونت خانگی هستند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر