کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل متحد در آخرین روزهای آبان۱۴۰۳ در قطعنامهای، کارنامه حقوقبشر ایران را محکوم کرد. این قطعنامه که با ۷۷ رای مثبت در مقابل ۲۸ رای منفی و ۶۶ رای ممتنع در مجمع عمومی تصویب شد، از حکومت ایران میخواهد تا ماده ۴۹۹ و ماده ۵۰۰ مکرر قانون مجازات اسلامی را اصلاح کند.
این مواد، فعالیتهای دینی غیرمسلمانان را جرمانگاری کرده و اقلیتهای دینی رسمی و غیررسمی مانند جامعه بهایی را، در معرض اتهامات کیفری بیپایه و اساس قرار میدهد.
در ماههای اخیر، بهاییان براساس این مواد قانون دستگیر و بدون شاهد و مدرک، محاکمه و زندانی شدهاند. همچنین در ماه آبان، دو بیانیه مهم و مستقل دیگر از سوی گزارشگران و فعالان حقوقبشر در خصوص سرکوب بهاییان در دوره جمهوری اسلامی منتشر شده است.
***
بیانیه ١٨ کارشناس و گزارشگر بینالمللی حقوقبشر
گروهی ١٨ نفره از گزارشگران ویژه سازمان ملل متحد و کارشناسان کارگروههای این سازمان، با انتشار نامهای مشترک، جمهوری اسلامی ایران را بهدلیل افزایش حملات اخیر علیه زنان بهایی ایران مورد سرزنش قرار دادند.
این زنان، هم به دلیل زن بودن و هم بهایی بودن، با آزار و ستم مضاعف روبهرو هستند.
بر اساس این نامه، درحالحاضر زنان بهایی دو سوم تمام موارد آزارواذیت بهاییان در ایران را تشکیل میدهند. ازجمله این آزارها میتوان به بازداشت خودسرانه، محرومیت از تحصیل، تفتیش منازل، جدا کردن آنها از خانواده، احضارهای حقوقی، محاکمه براساس اتهامات کیفری واهی و حبسهای طولانیمدت و ناعادلانه اشاره کرد.
بیگانگان؛ خشونت چند وجهی علیه بهاییان در جمهوری اسلامی ایران
گزارش «بیگانگان»، جدیدترین گزارش از سلسله گزارشها و بیانیههای مستقل درباره بهاییان در ایران است که در چند ماه اخیر منتشر شدهاند. مواردی که پیشتر منتشر شده بودند عبارت هستند از:
گزارشی با عنوان «چکمه روی گردنم» از سازمان «دیدهبان حقوقبشر» که میگوید رفتار حکومت ایران با جامعه بهایی مصداق جنایت علیه بشریت در زمینه سرکوب دینی است؛
گزارش«کمیته حقیقتیاب» سازمان ملل در مورد ایران که آزار و سرکوب وسیع وارد شده به زنان بهایی ایران در جنبش «زن، زندگی، آزادی» را مستند کرد؛
گزارش نهایی «جاوید رحمان»، گزارشگر ویژه سابق سازمان ملل در امور حقوقبشر در ایران در تیر۱۴۰۳ که در آن اعلام کرد: «بهاییان به قصد نسلکشی مورد هدف و سرکوب قرار گرفتهاند»؛
انتشار نامه مشترک از سوی ١٨ گزارشگر ویژه و کارشناس کارگروههای سازمان ملل. اقدامی کاملا بیسابقه که از آن طریق این متخصصین، مشترکا به جمهوری اسلامی ایران برای افزایش اخیر حملات علیه زنان بهایی اعتراض کردند؛
و همچنین بیش از پنجاه تن از نمایندگان و سناتورهای مجالس سراسر اروپا در بیانیهای مشترک با اظهار تاسف عمیق از حملات فزاینده حکومت ایران علیه زنان بهایی، از حکومت ایران خواستند که آزارواذیت بهاییان را فورا متوقف کرده و حقوقبشر آنان را بهطور کامل رعایت کنند.
گزارش بیگانگان، توسط «بنیاد عبدالرحمن برومند برای حقوقبشر در ایران» با همکاری سازمان «عدالت الیوس در دانشگاه موناش» که توسط «مای ساتو (Mai Sato)»، گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد وضعیت حقوقبشر در ایران تاسیس و مدیریت میشود، تهیه شده است.
این گزارش، خشونتهایی را که از زمان انقلاب اسلامی سال ۱۳۵۷ در طول ۴۵ سال آزار و سرکوب مستمر در تمامی جنبههای زندگی بر بهاییان تحمیل شده، مورد توجه قرار میدهد. گزارش مذکور نشان میدهد که سه نوع خشونت (مستقیم- ساختاری- فرهنگی)، بخشی از تلاش سیستماتیک حکومت ایران برای حذف بهاییان از صحنه اجتماع هستند.
گزارش بیگانگان، با استناد به منابع عمومی حقوقبشری و ۵۷ مصاحبه با بهاییانی که تجربیات شخصی خود را به اشتراک گذاشتند، از موارد خشونت مستقیم شامل اعدام، زندان، تخریب و مصادره اموال، خشونت ساختاری ازجمله محرومیت از حق تحصیل و امرارمعاش، خشونت فرهنگی ازجمله نفرتپراکنی توسط روحانیون و رسانههای حکومتی و تخریب قبرستانها پرده برمیدارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر